Zaproszenie IA

Każdy miał swoje powody, aby udać się do tego miejsca. Może to był zwykły żart? A może jednak byliście zainteresowani tym wydarzeniem? Może jedni chcieli położyć kres takiej dziwacznej samowolce, a jeszcze inni po prostu zgubili się po drodze? Możliwe. Było tak mnóstwo możliwości w tej szkole... W końcu każdy z uczniów był inny — podobno każdy był wyjątkowy.
Jednak czym jest wyjątkowość, kiedy każdy taki jest?
Szliście z kimś? A może jednak sami? Nie miało to najmniejszego znaczenia, bo nawet nie zauważyliście, kiedy znaleźliście się sami pośrodku lasu, który zaczął wyglądać... jakby bardziej przerażająco, groteskowo, mrocznie?
Nie miało znaczenia, w którą stronę się kierowaliście. Wydawało się jedynie, że... idziecie coraz głębiej, dalej, dłużej...
Jednak w końcu dotarliście do dziwnej polanki. Była niezwykle mała. Na jej środku znajdował się okrągły stół, przy nim trzy krzesła... Stół znajdował się w czarcim kręgu z muchomorów. Dookoła biegały jakieś wiewiórki, czasami przysiadały ptaki na skraju.
Stół był przygotowany jak na piknik. Dzbanek z jakimś kolorowym, najpewniej procentowym, napojem. Obok termos, najpewniej z herbatą. W innym dzbanku czysta ciecz, możliwe że woda. Dodatkowo jakieś kanapki, sałatki owocowe, ciastka.
Przed każdym z krzeseł widniała kartka z imieniem. Sprawdzane przez jedną osobę... zawsze było na niej to samo.
Okolica wydawała się być spokojniejsza, bardziej naturalna. Drzewa, roślinność... nie wyróżniała się niczym. Taka sama jaką można było zapamiętać z lasu otaczającego szkołę.
Jedynie pozostawało dziwne wrażenie obserwowania.
___________________________________________________________
Kolejność pisania jest dowolna. Każdy po poście MG robi JEDEN post i czeka na podsumowanie. Jeżeli zostawiam wam kolejność przymusową, daję wam także z dwie lub trzy rundy bez posta MG.
Akceptuję UR jednak wiadomość PW w moim poście podsumowującym (po wykonaniu takowego UR) publikuję, aby nikt nie miał wątpliwości co do legalności ruchu.
Jeśli nie dacie rady pisać lub spóźnicie się z postem (na którego macie 24h) — piszcie do mnie. Albo zostaniecie pominięci, albo sam tymczasowo pokieruję waszą postacią. W innym wypadku, wypadacie z gry.
Posty nie muszą być wyjątkowo długie. Możecie pisać nawet na przepisowe minimum.

Zaproszenie na przyjęcie dotarło również i w jej ręce. Z wierzchu prezentowało się bardzo ładnie i nie było w nim niczego co zwracałoby większą uwagę czy niepokoiło co do treści w nim zawartej. Podobne zaproszenie dostali również inni uczniowie szkoły, więc postanowila udac sie na to wydarzenie. Pojaiwla sie na lesnej polanie w glowie majac mysl ze to miejsce bylo dosyc dziwne ale przeciez liczyla na dobra zabawe oraz kontakt I mozliwosc poznania nowych osob. Stanela wiec przed przygotowanym miejscem rozgladajac sie za gospodarzem. Jedyne co dostrzegla to stol I trzy krzesla. Czyzby tylko tyle osob mialo sie tutaj pojawic? Kto rozsyla zaproszenia liczac ze pojawi sie tylko trojka gosci? Czyzby gospodarz tej imprezy wiedzial znacznie wiecej niz przybyla na nia dziewczyna?
May powoli zblizyla sie I spojrzala co jest na stole lecz nie ruszala niczego. Postanowila poczekac az pojawi sie reszta gosci by sprobowac znajdujacych sie tutaj przysmakow.

Ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Im bardziej wciąga ludzi, tym trudniej potem oprzeć się niektórym instynktom i zaryzykować kolejne spotkanie, czynność czy nawet zwykły gest. Tajemniczy list, który dotarł w ręce Shada późnym popołudniem, wywołał u niego uczucie pewnego niepokoju. Biorąc pod uwagę fakt, że był człowiekiem roztropnym, który raczej stara się mieć wszystko ogarnięte albo przynajmniej być zaznajomionym z danym tematem, list ten przysporzył mu nie tylko zmarnowanych kolejnych minut na rozmyślania, ale również pewnego rodzaju dyskomfort, który coraz bardziej zaczynał mu doskwierać. Bo co tu miał? Koordynaty na las i pewną treść, która była równie tajemnicza, co jej nadawca. Ciekawość zwyciężyła i już jakiś czas później, Giotto był gotowy do wymarszu.
Zabrał ze sobą tylko niezbędne rzeczy: dokument, by ukazać, że jest uczniem Gensou Koukou; portfel; telefon i mały kamyk, który zawsze przy sobie nosił. Chwilę później, był już na zewnątrz, udając się w stronę wymienionej w liście zapraszającym polany. Zjawił się nieco wcześniej, niż było to zapisane na papierze, aczkolwiek były to dosłownie minuty przed oficjalnym rozpoczęciem się zajścia. Dostrzegł już z daleka różową burzę włosów, której nie zobaczyłby chyba tylko Steve Wonder. Szybko spostrzegł, że jest tu drugi, a miejsca przygotowane są tylko trzy - jak widać gospodarz spodziewał się, że ani on, ani różowa nie zjawią się z osobami towarzyszącymi.
Zajął wyznaczone dla siebie miejsce, skinięciem głowy witając się z May, której nie miał okazji jeszcze poznać, aczkolwiek nie silił się też na jakieś zbędne konwenanse. Rozsiadł się wygodnie, krzyżując ręce na klatce piersiowej i spuszczając nieco głowę w dół, przymykając w tym samym czasie oczy. Westchnął głęboko i siedział w ciszy w tej pozycji przez następne kilka minut, do czasu nadejścia kolejnej osoby, bez której zapewne nie może rozpocząć się cała "impreza".

Hagino, jak każdy w szkole, także dostała zaproszenie na imprezę. Oczywistym było, że się na nią przejdzie, czy to ze względu na alkohol, czy po prostu wyrwać się gdzieś. Szczególnie, że miejscem gdzie mieli się spotkać był las... Chyba nikt nie miałby ewentualnie nic przeciwko jakby ktoś tu ucierpiał? Szczególnie po alkoholu, ewentualne wspomnienia zwali się na nietrzeźwość i urojenia. Nad tym rozmyślała przez dłuższy czas. Szybko ubrała się, nie jakoś szczególnie, wygodnie. Zwiewna czerwona bluzka na ramiączka w połączeniu z czarnymi spodenkami wyglądała bardzo dobrze na dziewczynie. Związała włosy w najwygodniejsze dwa kucyki i z delikatnym uśmiechem na ustach ruszyła ku doznaniom. Oczywiście w kieszonkach trzymając paczkę fajek, zapalniczkę i tym razem trochę soli...
Jej krok był powolny, nie śpieszyła się, zostało jej trochę czasu. Po drodze uważnie oglądała otoczenie, czy to z samej przezorności, czy dla uspokojenia swoich fantazji. Punktualnie zjawiła się na miejscu, gdzie był już przygotowany stół. Jak się okazało, inni też tu już byli, jednak w nieco dziwnym składzie. Shad siedział już przy stole, a trzecią osobą była różowowłosa, jak jej tam... May. Nikogo więcej. Gdy podeszła bliżej, wielkim zdziwieniem był fakt stania tylko trzech krzeseł. Czy na to nie dostała zaproszenie cała szkoła? To jakieś żarty? Jednak obecność Shada i prawdopodobnie alkoholu przesądziła o pozostaniu tutaj. Sama dziewczyna zbliżyła się do niego i położyła rękę na jego ramieniu. - Co tu robi przewodniczący klubu Fortuna? Jej głos będzie łagodny, z delikatnie wyróżniającą się nutką wesołości.

Możliwe, że nieco mocniej zaświeciło słońce, bardziej przygrzało, zapraszając do stołu...
Jednak żadne z was nie zauważyło, kiedy i w jaki sposób pojawił się przy stole ten wysoki mężczyzna, mający na twarzy białą maskę. Miał ciemne włosy, ubrany był w elegancki frak. Nieco wam się skłonił, kiedy tylko go spostrzegliście, stojącego przy stole.
— Witajcie. Odpowiadam za to, abyście dzisiaj dobrze się bawili, zjedli, napili się... — powiedział spokojnie. Ta maska była trochę niepokojąca. Jak osoba nie widząca niczego miałaby was obsługiwać?— Czy życzą sobie państwo muzyki? Co dokładnie do picia? Woda, wino, może nieco mocniejszy alkohol? Herbata, sok, kawa? — wymienił, wskazując także gestem dłoni na jedzenie, aby wszyscy zajęli miejsca i zaczęli się częstować.
__________________________________________
PROSZĘ O UZUPEŁNIENIE PÓL KARTY POSTACI ORAZ KARTY AURY.

W krótce po mniej pojawili się kolejni ludzie. Najpierw chłopak, później dziewczyna i nikt więcej. Zdawało się, więc że tylko trójka gości będzie na tym małym przyjęciu. Może to i dobrze ? May przysiadła się więc do znajomych przy stole najpierw witając się z nimi delikatnym skinieniem głowy. Zajęła ostatnie wolne miejsce spoglądając ostrym spojrzeniem na dziewczynę. Przyglądała się zaciekawiona co odpowie chłopak na zapytanie drugiej dziewczyny. Po chwili jednak skierowała swoje spojrzenie na postać, która pojawiła się przy stoliku. Ukłoniła mu się podobnie jak i on to zrobił w ich kierunku, spojrzała jeszcze raz na stół, na wszystko co na nim się znajdowało. Po chwili patrząc na jego maskę, dziwną i trochę niepokojącą.
- Ja wezmę ciastko, dobrze ?- uśmiechnęła się i sięgnęła dłonią po owe słodkie ciastko, z owocem na górze.

Giotto średnio był zainteresowany całym tym wydarzeniem i przyszedł tutaj tylko z jednego powodu - samo zaproszenie wydawało się być dość intrygujące. Niemniej jednak nie miał zamiaru ani prowadzić tu jakichś zawiłych i energicznych konwersacji, a już na pewno nie rozkoszować się posiłkiem przygotowanym przez nie wiadomo kogo, z nie wiadomo jakich składników. Wytworzył w głowie taką tezę, że zaproszenie jest niczym innym, jak tylko wstępem do czegoś wielkiego, w czym ktoś chce widzieć jego udział. Nie miał pewności kto i po co chciał mieć go przy sobie akurat tego dnia, ale bez powodu takich akcji się nie urządza.
Siedział w ciszy i spokoju, nie zwracając w ogóle uwagi na różowowłosą, przekładając co jakiś czas skrzyżowane na klatce piersiowej ręce w celu poprawienia swojej wygody. Dopiero dotyk dłoni kogoś, kto dopiero przybył, wyrwał go z tego "transu". Przekręcił nieznacznie głowę, dostrzegając znajomą dłoń, jak również postać, do której ona należała. Zanim zdążył zobaczyć jej twarz, usłyszał już jej głos, a to mu wystarczyło, by upewnić się w swoim osądzie - to była Shizuku.
- Też chciałbym to wiedzieć - rzucił oschle w stronę swojej dobrej znajomej.
Szczerze mówiąc, kilka minut tutaj wystarczyło, by zirytować go całą tą sytuacją. Zaczął to bowiem traktować jak jakąś randkę w ciemno, albo nieśmieszny żart. Dopiero pojawienie się osobnika z białą maską na twarzy pozwoliło mu skupić się na czymś istotniejszym, niż na bezsensownych domysłach. Chwilę wysłuchał tego co ma do powiedzenia i stwierdził, że ma dość tych konwenansów, chcąc przejść do meritum sprawy.
- Do rzeczy - rzekł w stronę zamaskowanego, przenosząc również na niego swoje zimne spojrzenie.
Pomimo uroczego towarzystwa wolał wiedzieć na czym stoi i po co został tutaj wezwany. Czas Giotto był cenny, przynajmniej w jego mniemaniu i każda minuta spędzona przy takich głupotach, to minuta stracona. Poza tym, jak miał zaufać zamaskowanej personie, będąc w środku lasu przy syto zastawionym stole? Tutaj się nic kupy nie trzymało, czy inni tego nie dostrzegali?

Mimo iż jej uwaga skupiona była na chłopaku, kątem oka zanotowała niezbyt przychylne spojrzenie May. Uśmiechnęła się w duchu niezbyt przejmując się tym faktem, gdyż Shad był ciekawszym towarzyszem. Jednak i ona dostąpi zaszczytu dostarczenia Shizu doznań, o ile zaistnieje sytuacja temu sprzyjająca. Czyli różowowłosa się upije, a Hagino skorzysta z okazji... Jej spojrzenie będzie nieco drapieżne, jak szaleńców, psychopatów. Było to jednak na tyle ulotne, na ile była skupiona atencja na burzy różowych włosów. Jak zwykle reakcja chłopaka poprawiała jej humor. Niby jego głos był oschły, ale sam fakt, że odpowiedział na zaczepkę pokazywał, że Shizuku nie była dla niego randomem. Jednak nawet ona miała problem z otwarciem chłopaka bardziej, a takie niewinne sytuacje traktuje jako swoje zwycięstwa. Pnie się na górę, by poznać go jak najbardziej, być z nim blisko, ale to wszystko idzie powoli i opornie ze względu na jego sposób bycia. Nie uważała tego za złe, w jakiś sposób ją to intrygowało. Sama nie potrafiłaby funkcjonować w taki sposób, za łatwo ją zirytować, bądź po prostu potrafiła oddać się swojej pasji. Siadła koło niego na krzesełku. Kolejna wypowiedź wyprowadziła dziewczynę z fascynacji bliżej nieokreśloną fantazją. Mężczyzna wyglądał dziwnie, a fakt, że niepełnoletniej proponował alkohol jeszcze bardziej stawiał go pod znakiem zapytania. Naleje sobie jednak drinka i rozluźni na krześle. - Mówi pan, że zapewni mi pan rozrywkę? Spytała z błyskiem w oku jak rasowy drapieżnik. Chyba Różay się dzisiaj upiecze, oczywiście pod warunkiem, że zgodzi się dostarczyć Shizu odpowiedniej zabawy. Nie wypije jeszcze, podejrzliwa co do tego posiedzenia. Najpierw niech różowa coś zje, wtedy i niebieskooka poszłaby w jej ślady.

Mężczyzna cicho odchrząknął, jakby ignorując wypowiedź Shada. Spojrzał pierw na kobietę w różowych włosach. Uśmiechnął się do niej delikatnie, przyjaźnie. Zupełnie jakby faktycznie był po to, aby tylko zadowalać gości.
— Oczywiście panienko Ueda. Proszę się częstować czym tylko panienka zechce. Wszystko jest przygotowane jak najbardziej dla was... A jeżeli panienka Hagino bądź panicz Nero mają obawy przed skosztowaniem czegoś ze stołu, sam mogę być pierwszym degustatorem, aby pokazać, że jest to nieszkodliwe w zupełności. Moje panie chciały was po prostu poznać, ugościć jak należy... — wyjaśnił spokojnie. Przeszedł wzrokiem powoli z May na Shizukę.
— Jestem zobowiązany do zorganizowania panience wszelkiego typu rozrywki, jaki panienka zechce. Tuż po posiłku, naturalnie. Chyba, że życzy sobie panienka muzyki do umilenia posiłku? — zaproponował, wyraźnie czekając na jej odpowiedź. Choć nie kończył swojej odpowiedzi.
— Moje panie są zainteresowane paniczem Nero, jednak przed spotkaniem chciały, aby każde z was miało jak najlepsze samopoczucie. A cóż może je poprawić lepiej od jedzenia? Nie jestem niestety upoważniony do wprowadzania was w szczegóły, paniczu Nero. Proszę jedynie o cierpliwość, a z pewnością sowicie zostanie ona wynagrodzona... Jednak jeśli macie jakieś pytania, proszę je zadawać. Choć nie na każde będę w stanie odpowiedzieć. Nie mogę mówić o tożsamości moich pań.

Dziewczyna chwyciła, więc ciastko kładąc je na swoim talerzyku uśmiechając się do dziwnej postaci.
-Skąd wiesz jak mam na imię? -spytała cały czas patrząc się na gościa Nie podawała mu przecież jak się nazywa. Imiona reszty też znał, więc to było trochę dziwne. -Dobrze zjedz z nami- nie wahając się długo, różowo włosa podała czarnowłosemu mężczyźnie talerz, szybko nakładając na niego po jednej sztuce z każdego rodzaju jedzenia, którym był zastawiony stół. Zebrało, się więc trochę tego na talerzyku. -Smaczne.- uśmiechnęła się i spojrzała na resztę, gryząc babeczkę. Posłuchała też reszty słów wypływających z ust mężczyzny. -Skoro, można zadawać pytania, to dobrze. -poprawiła włosy i spoglądała dalej w kierunku mężczyzny. -Kim jesteś? Jak się nazywasz? Czemu nosisz maskę? Czemu nie pokażesz swojej twarzy? Boisz się nas? Kim są twoje Panie? - padło kilka pytań

Obecność Shizuku z pewnością podnosiła go nieco na duchu, czego oczywiście nie przyzna, aczkolwiek jego podejście do całej tej otoczki z pewnością szybko się nie zmieni. Nie lubił być niedoinformowany, nie lubił czegoś nie wiedzieć, nie lubił też być przedmiotem kogoś obserwacji, nie będąc tego świadom. W skrócie - wszystko sprowadzało się do kontroli, nawet najzwyklejsza rozmowa powinna być kreowana pod jego dyktando, a tutaj wchodzi do gry cała ta tajemnicza otoczka, która odejmowała nieco pewności czwartoklasiście. To stąd ta frustracja i nieprzyjemne odchodzenie się z zamaskowanym lokajem.
Siedział ze skrzyżowanymi rękami na klatce piersiowej i słuchał wszystkich pytań, a następnie odpowiedzi na nie, o ile zostały w ogóle udzielone. Jak na złość, jego pytanie zostało zanegowane przez gospodarza, na co Giotto odpowiedział zwykłym prychnięciem. Od tego czasu nie liczyło się nic - on i tak nie będzie się tutaj dobrze bawić, nie ma zamiaru niczego tykać ani też tracić jak najwięcej swojego czasu. Kluczowe będzie wejście tych tzw. "pań" zamaskowanego, które są zainteresowane Shadem. Tylko z tego powodu jeszcze tutaj siedzi. Co prawda ma zamknięte oczy i niewiele go tak naprawdę interesuje, ale po co ma się udzielać, skoro większość pytań prędzej czy później zadadzą za niego Shizuku bądź różowa?

Odpowiedź na najważniejsze dla dziewczyny pytanie już padła, więc na razie Shizu zdecydowała się pozostać bierna. Zakręciła jeszcze raz kieliszkiem, by uważnie przyjrzeć się zawartości. Westchnęła cicho uchylając trochę kolorowego napoju, by przetestować jego smak, a także określić mniej więcej ilość "procentów". May już pierwsza zjadła, więc ciemnowłosa raczej bezpiecznie mogła zacząć swoją degustację alkoholu. Jednak czyniła to powoli uważnie rozmyślając nad tym, co powiedzieli. - Nie trzeba, nie kłopocz się jeszcze. Ktoś jest nimi zainteresowany, a poczucie bycia obserwowanym nie znikało z karku dziewczyny. Starała jednak się to zignorować i cieszyć swoim drinkiem. Na ilość, typ i ogólnie na pytania różowowłosej, Hagino nieco się skrzywiła i nie było to winą trunku. Mogła jakoś logiczniej je sformułować, zadawać stopniowo, a nie tak wszystko na raz tworząc wrażenie chaosu. Niby też ją tam gdzieś ciekawiło co to za ludzie, ale na pewno nie aż do takiego stopnia. Zmrużyła oczy uważnie przyglądając się nieznajomym. Wolną ręką sięgnęła po drobne ciastko na zagryzkę. Ugryzie raz bawiąc się szklanką/pucharkiem, tym co mieli na stanie do picia.