Sala gimnastyczna nr 1

Podobnie będzie tu coś kiedyś.
I będzie fajnie.

Sala gimnastyczna znajduje się w przestronnej zadaszonej hali. W centrum znajdują się trzy pełnowymiarowe boiska do koszykówki, które łączą się ze sobą dłuższym bokiem. Co za tym idzie pełna powierzchnia jaką zajmują to 28 na 45 metrów. Dzięki temu na raz sali spokojnie mogą być rozgrywane dwa mecze koszyków/siatkówki czy jakichkolwiek gier zespołowych. Wzdłuż obu stronach ulokowane są trybuny na tyle pojemne by móc na raz pomieścić większą część, jeśli nie wszystkich uczniów, którzy zechcą kibicować. Aby nikt przy tym nie ucierpiał przez przypadkową piłkę, która ucieknie z boiska wokół granic kortów da się rozciągnąć siatkę. Poza tym przy ścianach gdzie nie ma trybun są materace, kozły, szczebelki i cały pozostały sprzęt, który można wykorzystać podczas ćwiczeń na hali, a nie na otwartym powietrzu.

Kolejny dzień na zesłaniu. Och... Przepraszam... W szkole. Nex postanowił rozpocząć od wizyty na sali gimnastycznej. Nie miał żadnych planów specyficznych planów poza tym aby się trochę poruszać. Biorąc pod uwagę specyfikę prowadzenia zajęć w tej szkole nie mógł przecież tak naprawdę nic sam zaplanować póki ktoś się do niego zgłosi z prośbą o pomoc. Sam pomysł w jego odczuciu był bardzo dobry. Pozwalał rozwijać się uczniom w tym kierunku co chcieli, ale jaki to będzie miało skutek na sprawność osób, które będą ruszać się mniej przeciętny przedstawiciel w tym wieku? Gdy on uczęszczał do szkoły i w-f był obowiązkowy to, i tak na przykład więcej niż połowa płci pięknej nie ćwiczyła, a płeć brzydka zawsze ćwiczyła bez względu na wszystko. Z tymi myślami krążącymi pod czupryną dotarł na salę i otworzył z pomocą klucza, który zabrał z gabinetu nauczycielskiego. Później już specjalnie nie myśląc nawet nad tym odszukał piłkę do koszykówki i zaczął się nią "bawić".

Kolejny dzień na zesłaniu jeśli tym terminem swój los określali nauczyciele, to co mieli w takim razie powiedzieć na to zwykli, szali uczniowie dla, których godziny spędzone w szkolnych murach były czasem straconym? Ciężkie pytanie czyż nie? Na szczęście dla niektórych, szkolne życie było czymś zgoła odmiennym i przyjemniejszym. A jedna z takich właśnie osób powoli kroczyła z torbą, zarzuconą na ramie w  kierunku śmierdzącej, wielkiej i przepoconej sali gimnastycznej. Powiecie pewnie, że to za szybko, że jak to już brać się do ćwiczeń, wysiłku fizycznego? Jak to? Przecież sport jest bez i najlepiej się wymigiwać z tych zajęć, uciekać od nich gdzie pieprz rośnie, a później marzyć o ładnych i zgrabnych nogach, widząc piękne i zadbane kobiety w telewizji. Nic nie przychodziło samemu, a różowo włosa nastolatka dobrze o tym wiedziała.
Powoli więc weszła do sali spostrzegając postać wysokiego i dobrze zbudowanego chłopka, który grał w kosza. Przeszła, więc kilka kroków dalej by nie przeszkadzać zarówno sobie jak i  nieznajomemu. Torbę powoli położyła na trybunach, rozpinając ją i wyciągając, sporą butelkę wody mineralne oraz odtwarzacz muzyki. Kilka ruchów wystarczyło by ten spoczął w kieszeni jej bluzy sportowej. Słuchawki zaraz to powędrowały do uszu, dostarczając do nich przyjemne dźwięki muzyki, w rytm których można było rozpocząć rozgrzewkę.

Ponieważ sala była pusta, nie wliczając oczywiście obecności Nex'a, ciężko byłoby nie dostrzec przybycia dziewczyny. Pierwsze co mu się rzuciło w oczy to naturalnie kolor jej włosów, ale czy naprawdę było to coś niezwykłego? Nawet pomijając, że przebywał w Japoni to przecież też on sam nie nabył w sposób naturalny siwych włosów. Może podobnie było i w jej przypadku? Druga rzecz na którą zwrócił uwagę to naturalnie wzrost i choć pewnie wśród swoich rówieśniczek mogła uchodzić za osobę przeciętną to pierwsze skojarzeniem mężczyzny było słowo mężczyzny. Idąc dalej przelotnie spojrzał na jej twarz, figurę i "wyposażenie". Aby nie było wątpliwości chodziło tu o to czy i co ze sobą przyniosła na salę.
Międzyczasie też nie stał z rozdziawioną gębę starając się pozostawać w ruchu. Kozłował, dryblował, wykonywał zwody i wykonywał rzuty do kosza. To ostatnie nie było jakieś nadzwyczajne, ale naturalnie z takim wzrostem łatwiej przychodzi mu wsady. Jednocześnie podjął już decyzję... Gdy uczennica skończy się rozgrzewać, bo to uczennica, prawda? Nex widział memy i zdjęcia w internecie świadczące o tym jak w dość specyficzny sposób japonki potrafią się one nie starzeć, ale to na pewno była uczennica. Znaczy chyba... No nic, jak przedstawicielka płci pięknej skończy się rozgrzewać zaprosi ją do zabawy.

Naturalnym faktem było, że kiedy dziewczyna pojawiła się w sali, została zauważona przez mężczyznę. W końcu tak działały ludzie odruchy i przyzwyczajenia, że jeśli w pomieszczeniu pojawiała się nowa osoba, to większość osób patrzy kto to, a w tym wypadku dodatkowymi elementami potęgującymi prawdopodobieństwo, że tak się stanie był dźwięk otwieranych i zamykanych drzwi oraz różowe włosy dziewczyny, efekt zachcianki, wakacyjnego szaleństwa oraz chęci wyróżnienia się z tłumu. Nic dziwnego, więc że oczy mężczyzny skierowały się w kierunku jej ciała, które przez założoną bluzę było dosyć ciężko podziwiać. Dłuższa chwila rozgrzewki spowodowała jednak, że ta część garderoby poszła w odstawkę, a spod niej wyjawił się regularny strój sportowy czyli jasna koszulka odsłaniając przy większych ruchach kawałek brzucha oraz wiązane przy brzuchu krótkie spodenki, a w nich znacznie lepiej wykonywało się wszelakiego rodzaju skłony i przysiady. Kiedy wszystkie ćwiczenia zostały wykonane May, wyprostował się i jeszcze chwilę rozciągnęła się górę. Widząc zaproszenie do gry ze strony chłopka uśmiechnęła się, podeszła do niego szybko i skłoniła się, witając się.
-Cześć. –zabrzmiał jej głos, kiedy stanęła obok niego , podziwiając przez chwilę jak wysokim jest człowiekiem jednocześnie zabierając mu piłkę i oddając rzut do kosza.

Podziewanie ciał uczennic to nie do końca co zamierzał Nex robić na swym stanowisku. Nie żeby widział coś w tym złego, bo wszystkie miały 16+ lat, prawda? Było to po prostu coś o czym jak na razie nie myślał. Choć jakby chciał to nic prostszego. Wystarczy pójść na basen prawda? Wracając jednak do chwili obecnej. Gdy May skończyła się rozgrzewać, a Nex skończył grać przeciwko najtrudniejszemu przeciwnikowi jakiego był w stanie sobie wyobrazić dołączyła do niego aby zając jego miejsce. Nie czekając na nic zabrała mu piłkę i rzuciła do kosza. Nex nawet nie próbował jej powstrzymać. Po prostu udało się jej go trochę zaskoczyć, ale dzięki temu dane mu było chyba ujrzeć kapkę jej prawdziwego charakteru. Pozwolił więc aby piłka poleciała do kosza ciekaw czy trafi, czy nie i dopiero ją zebrawszy raczył się przywitać.
- Hej, jeden na jeden? - zapytał pozwalając aby kąciki ust powędrowały lekko do góry odbijając przy tym piłkę z nazbyt dużą siłą od parkietu. Wcale nie starał się nie wystraszyć dziewczyny. Naprawdę... Przynajmniej na razie...

Może i on nie zamierzał, bo dziewczyna faktycznie była całkiem młoda i wszystko mogło nawet podpadać pod pedofilię to raz, a po drugie nie koniecznie musiało go interesować podglądanie podlotków ale dziewczyna była przyzwyczajona do publiczności podczas swoich ćwiczeń, zwłaszcza kiedy miały miejsce regularne zajęcia. Wtedy nie brakowało spojrzeń podziwiających ją w czasie ćwiczeń. Tak czy siak wszystko chyba zależało od preferencji i wieku.
Rzut do kosza wyszedł jej i piłka ładnie wpadła do jego środka, oczy różowo włosej śledziły chłopaka jak zbiera piłkę spod kosza. Obserwowała jak on się przy tym porusza. Jedne na jeden brzmiało dobrze tylko przeliczmy szanse dziewczyny, wielki, muskularny, wysoki jak wieżowiec facet kontra niższa i mniejsza dziewczyna, może być ciekawie.
-Dobra-odpowiedziała – i zabrała mu piłkę- oddaj bo zniszczysz biedną piłkę, worki treningowe są tam –pokazała palcem w kierunku innej sali treningowej, gdzie znajdował się taki właśnie sprzęt.
- Jeszcze jakieś zasady ?- zapytała, mocno trzymając piłkę-Kamień, papier, nożyce, kto zaczyna ? – spytała poprawiając dłonią włosy.

Pedofilia? Na to chyba za późno w liceum, ale tak. Sprowadza się oczywiście to do preferencji. Nexaron był w stanie zrozumieć też czemu podczas zajęć z udziałem płci pięknej znalazłoby się paru obserwatorów. On sam jednak nigdy do tego grona by nie trafił. W normalnych okolicznościach znaczy się... Wolał sam się poruszać niż patrzeć jak ktoś to robi i dlatego nawet meczy w telewizji nie zwykł oglądać. Teraz jednak jako nauczyciel będzie musiał to chyba czasami znosić. Przynajmniej nie było to dzisiaj.
- Spokojnie, piłki nie są tak delikatne jak na przykład ty - odpowiedział kąśliwie. Stając na lekko ugiętych w kolanach nogach i szykując się do obrony. Nie zastanawiał się w ogóle, czy ta gra była uczciwa, bo tak naprawdę sprawdzało się to do tego jak każde z nich umiało dobrze grać i wykorzystać to czym dysponowało.
- Uważam, że nie ma co sobie komplikować życia, chyba, że masz jakieś sugestie... Jeśli nie to zaczynaj.

Na takie zachowania zwierzęce nigdy nie jest za późno czy też za wcześnie Nie powinno ich być i tyle jeśli uznajemy dany egzemplarz człowieka za zdrowy i bez zaburzeń psychicznych czy jakichkolwiek innych.
Piłki nie są tak delikatne jak ona. Co to miało znaczyć ? Spojrzała na niego i westchnęła. Czyżby miała się zapowiadać walka na boisku do kosza, dosłownie i w przenośni ? Chyba nie ośmieli się uderzyć dziewczyny ? Chociaż z dzisiejszymi chłopakami to nigdy nie wiadomo.
-Piłki może i są delikatne ale nie uchylą się. –odpowiedział mu przyjmując postawę odpowiednią do gry. Nogi w kolanach ugięte, stopy rozstawione równolegle do siebie, lekko pochylone ciało oraz oczy patrzące na przeciwnika.
-Dobrze- kilka szybkich kroków i kozłowania na początek, a w głowie dziewczyny huczała myśl, że skoro chłopak jest wyższy, to może warto sprawdzić jak wysoko potrafi skakać.

Nie rozumiem, które z zachowań zostały uznane za tak bardzo zwierzęce, że nie powinny mieć miejsca, więc ciężko coś na to odpowiedzieć. Ograniczę się do stwierdzenia, że ludzie tak naprawadę nieco sprytniejsze zwierzęta i nic więcej, a i tego też zawsze być pewnym nie można być. Jeśli chodziło przypadkiem o "walkę" na parkiecie to tak. Nex'owi na tym zależało i o to właśnie chodziło, ale nie w wydaniu ulicznym. Zrozumiałe było skąd brał się taki pomysł u dziewczyny gdy stanęła naprzeciwko jego, lecz będzie ze wszystkich sił starał się grać fair play. Mówię, że będzie starał się, bo różnica między nimi była tak duża, że przez przypadek mógłby coś jej zrobić. Nawet gdyby na nią upadł to szczerze obawiałby się jak to by się skończyło. Czy zaś uderzyłby kobietę? Zapytaj go, ale lepiej daj mu ku temu powód.
- Co? - zapytał krótko za nic nie będąc w stanie o co chodziło dziewczynie, ale widząc, że ruszyła się z miejsca przestał o tym myśleć. Starał się za nią podążać tworząc ścianę dzięki szerokiemu zasięgu jego ramion i nie dopuszczając aby zbyt łatwo zbliżyła się do kosza. Wydawało mu się, że zablokowanie rzutów nie będzie dla niego problemem tak długo jak nie uda się jej od niego uwolnić.

Pewnie ze moglby jej cos zrobic gdyby nie tylko na nia upadla ale czy potracil w mocniejszy sposob w ferworze gry. Dlatego pewnie tez federacje sportowe podzielily wiekszosc sportow na te meskie jaki I damskie. Roznica w proporcjach ciala obu plci byla dosyc spora. Teraz jednak nie byl czas na tego typu rozmyslaniarozmyslania, teraz trzeba bylo grac I na tym sie wlasnie skupic. Chlopak widocznie mocno ja blokowal I bardzo dobrze bo takiw bylo.jego zadanie. Ta obrone trzeba bylo jednak pokonac, ominacw jakis sposob. May wiec pokozlowala pilke jeszcze troche w, kierunku kosza widzac ze obrona dalej nie ustepuje wykonala male oszustwo markujac chcec wykonia wyskoku a pozniej rzutu. Jesli mezczyzna nabral.sie na to, to super.

To nie była kwestia tego, czy się nabrał, czy nie na zmyłkę May. Po prostu nie mógł po prostu jej zignorować i pozwolić wykonać rzut. Zwłaszcza, że pokazała mu jak rzuca przed momentem. Wykorzystując swoją przewagę jaką dawał mu wzrost wystarczyło jedynie aby uniósł jedną z dłoni, a dziewczyna nagle odniosła wrażenie, że zasłonił sobą nie tylko kosz, ale i samo słońce. Nex podświadomie wiedział, że w ten sposób otwiera się luka w jego obronie, ale jak powiedziałem wcześniej nikt nie mógł ryzykować nie zablokowania rzutu i mógł jedynie próbować ją później dogonić jeśli go ominie. Przy takim tempie gry trzeba było działać instynktownie. Nie było czasu na myślenie.

To dobrze ze chlopak zareagowal na jej zmylke. Bowiem w wiekszosci przypadkow.rzuty dziewczyny byly celne. Tak wiec gdyby rzut byl by prawdziwy a nie zamarkowany brak obrony w tej sytuacji skutkowalby zdobyciem punktu dla niej. Teraz jednak wielkolud dal sje nabrac I przyslonil dziewczynie kosz do ktorego wcale nie miala zamiaru rzucac. Szybko wiec zabrala pilki.majac do.dyspozycji.wykonie.jedynie.dwoch krokow wyminela jegomoscia wykonujac dwotakt I.wykonujac.rzut.do.kosza. Jedynym w tej chwili mankamentem ktory mogl przekreslic wykoanie calej akcji I zdobycie punktu byla faza lotu samej pilki. Jesli ta.zoztalaby przejeta w.trakcie lotu to po.akcji. Dlatego.tez May podbiegla szybko w kierunku kosza by w razie.czego.zgarnac.pilke.jesli.rzut.okazalby sie nieskuteczny lub tez by wyskoczyc I przynlokowac.zdobycie pilki przez chlopaka.

Nex'a też do tego nie trzeba było jakoś dodatkowo zachęcać aby ruszył w pogoń. Gdy May ruszyła on już podążał za nią jak cień. Nie powstrzymał jej rzutu, ale ponieważ nie musiał skakać nie tracił rozpędu i pierwszy znalazł się pod koszem. Będąc już na miejscu zebrał piłkę gdy trafiła w siatkę i z uśmiechem kozłując ruszył za linię trzech punktów. Nie próbował przy tym wyskakiwać, czy blokować choć wydawało się, że nie będzie to jakiś problem. Po prostu grzecznie poczekał, a teraz przyszła jego pora do ataku. Odczekawszy, aż jego przeciwniczka będzie gotowa do obrony nim ruszył na nią rozpędzając się na tych paru metrach, które ich dzieliły. Bez wątpienia jeśli się zderzą to coś pofrunie, i nie... Nie będzie to piłka.

Jest! Punkty dla niej! Brazowe oczy patrzyly jak chlopak zgarnia pilke spod kosza. Teraz przyszedl czas na zamiane rol. Wiec May miala bronic kosza by chlopak nie zdobyl punktu oraz musiala sie starac by przejac pilke. Ustawila sie w pozycji obronny I widziala chlopaka ktory biegl na nia ile sil w nogach, wygladajac przy tym jakby chcial ja zabic. Wyjscia z tej sytuacji byly dwa w, jej mniemaniu albo sie wystraszyc I poddac albo sprobowac odebrac mu pilke kiedy ten ja kozlowal I wyminac go by nie doszlo do zderzenia. Wlasnie na ten drugi sposob zdecydowala sie dziewczyna. Po chwili wiec biegla w jego kierunku w pozycji koszykarskiej spogladajac na jego talie by zobaczyc czy sprobuje ja w jakis sposob wyminac czy tez nie.

Widać, było, że dziewczyna chyba lekko się zlękła jeśli w istocie to były jedynie rozwiązania jakie przyszły jej do głowy. Nie żeby miała jakoś dużo czasu na zastanowienie. Skoro jednak na niego ruszyła to przecież odbije się jeszcze mocniej, prawda? Znaczy się gdyby nie zamierzała to ona nie zamierzała go wyminąć. Nie mogła przecież dosięgnąć piłki stojąc przed nim, bo to on miał dłuższy zasięg ramion. Wystarczyło, więc, że spróbowała po nią sięgnąć, a on zakręcił się w przeciwnym kierunku i nie tylko ją wyminął, ale wykorzystując wielkość kroków oddalił. Później poszło już tylko łatwiej. Wykorzystał swój pęd to tego aby wykonać zwód i w ogóle go nie wytracił, a May... Biegła w przeciwnym kierunku. Wystarczyło, że nie zwolni i lekko podskoczy aby włożyć piłkę do siatki.

No może troszkę się wystraszyła no ale pędził na nią wielki, ogromny, sporo większy od niej kawał chłopa, w dodatku z całkiem sporą prędkością. Można było się przestraszyć, w końcu ona była mniejsza i mogła się złamać jak zapałeczka, więc miała prawo się nieco przestraszyć. Na szczęście oboje się nie zderzyli i nie doszło do uszczerbku na zdrowiu, czy też odbiciu się od siebie. Akcja dziewczyny nie wyszła leczy wykonała szybki zwrot i podbiegła do kosza. Ehh, zaraz będzie rzut, więc wyciągnęła swoje ręce i lekko załaskotała chłopaka w okolicy pach, zaraz podskakując by wybić mu piłkę.

Nex w pierwszej chwili odruchowo zesztywniał z powodu zaskoczenia. Tak miał łaskotki, ale gdy był "mentalnie przygotowany" to potrafił się powstrzymać od tarzania ze śmiechu. Więc już po chwili był zdolny do gry. Znaczy gdyby to co widział go znów trochę nie zaskoczyło. Tuż przy nim May podskakiwała jak królik wyciągając łapki do piłki, którą Nex po prostu trzymał nad głowę. Wiedział, że to nie uczciwa przewaga i dlatego nie wykonywał rzutów z daleko, ale po tym co zrobiła przed momentem nie widział powodu aby po prostu przy lekkim podskoku nie wsadzić piłki do siatki.
- Nie ładnie tak oszukiwać. To było zagranie poniżej pasa - dodał z uśmiechem gdy piłka odbiła się już z powrotem od parkietu.

Hihi, łaskotki przeważnie działały, gdyż większość ludzi posiadało gdzieś ulokowane na swoim ciele, punkty wrażliwe na łaskotanie. Zadziałało, więc to też na wielkoluda. May jednak podskoczyła i nie mogła dosięgnąć piłki. Cóż się dziwić, wysokość była niebotyczna, więc nawet nie miała szans jej dosięgnąć. Nie skakała jednak przy tym jak królik lecz szybko przestała, stając i patrząc na chłopaka.
-Nie, prawda. To było zagranie powyżej pasa -stwierdziła, uśmiechając się w przeuroczy sposób, pozwalając mu rzucić do kosza.

Interpretacja, interpretacja... Cały nasz świat opiera się o interpretacji. Dlatego dwie osoby patrzące na to samo mogą widzieć co innego. Dlatego w odczuciu Nex'a uczennica skakała jak królik, a piłka nie była na niebotycznej wysokości gdy trzymał ją nad głową.
- I to sprawia, że jest w porządku, tak? - zapytał, a jego uśmiech z zadziornego w mgnieniu oka zrobił się iście szatański. Nie trzeba było umieć, czytać aby odgadnąć co zaraz spotka May jeśli nie wykaże się stanie dostatecznym refleksem

- Jak nie chcesz tego rzutu, to nie. -zaśmiała się, spoglądając jeszcze raz na piłkę, który ten trzymał. Jej uśmiech był delikatny i bardzo uroczy, a jego wyraz twarzy na który spoglądały te brązowe, duże i okrągłe oczy nie przypominał miłej minki. Dziewczyna przygryzła usta i przełknęła ślinę
- Nie, nie nie. Nie łaskoczemy!- stwierdziła i pokręciła głową. Jej ciałko było bardzo wrażliwe na łaskotki i niewiele brakowała by zaczęła się tarzać ze śmiechu po podłodze od łaskotek. Poczęła, więc szybko się od niego oddalać. Im dalej tym bezpieczniej, prawda?

Taka szczera reakcja była czymś co Nex bardzo lubił. W "nagrodę" uznał, że nawet nie będzie jej gonił. Przynajmniej nie w tej chwili. Znów uśmiechał się delikatnie co nieomylnie świadczyło o tym, że miał dobry humor i gdy May się odpowiednio oddaliła rzucił jej piłka.
- Nawet bez łaskotania ja też tak mogę grać, chcesz tego? - zapytał powoli idąc w jej kierunku i szykując się do obrony. Znów przyszła jej kolej na atakowanie, a on musiał się postarać ją powstrzymać. Choć... Nie za wszelką cenę, prawda?

Spojrzała na niego uśmiechając się szeroko.
- No nie przesadzaj. Nie dasz rady grać w tak uroczy sposób jak ja.- stwierdziła odgarniając włosy, poczym się zaśmiała. Trzymając piłkę pod pachą, zwinęła szybko słuchawki od odtwarzacza, chowając je do kieszeni by jej nie dyndały jak oszalałe.
- Ale jak chcesz to możesz. -poruszyła ramionami i poczęła piłkę kozłować

- Czy wyglądam ci na osobą, która kiedykolwiek w jakichkolwiek okolicznościach może wyglądać uroczo? - zapytał pół żartem, ale też i pół serio. Bycie uroczym to jednak domena dziewczyn i dzieci, a nawet jeśli Nex potrafił zachowywać się nie dojrzale to nie było szans aby ktoś wziął go za dziecko. Skoro jednak uzyskał jej zgodę to mogli pobawić się trochę inaczej... Tym razem pozycja jaką przybrał Nex była inna od klasycznej obrony. Jego nogi nadal były lekko ugięte, ale był prawie, że wyprostowany przez co wydawał się być jeszcze wyprostowany. Dodatkowo swą prawą dłoń wyciągnął przed siebie i w ten sposób zbliżał się do dziewczyny. Jeśli się nie ruszy to najpewniej jego dłoń spocznie na jej czuprynie.